"Niektórzy lubią poezję"

Na zajęciach koła polonistycznego uczennice klasy Vb poznawały wiersze współczesnych polskich twórców i uczyły się trudnej sztuki ich interpretacji. Uzbrojone w wiedzę, wyobraźnię i dobre chęci pokusiły się o napisanie własnych utworów. Oto trzy próbki ich poezji, naszym zdaniem bardzo udane.

Amelka Hnatów  „KONCERT”

Na koncercie życia
Siedzę w pierwszym rzędzie
Brzmią już pierwsze takty
Jestem dyrygentem swojego losu
Wybieram partytury marzeń
Przewijam taśmy wspomnień
Linia melodyczna zdarzeń ciągle się zmienia
Słyszę skoczne i smutne motywy,
Radosne, żałosne, szalone.
Czasem gubię batutę,
Czasem zapominam nut.
Czasem straszliwie fałszuję,
Melodii brak harmonii.
Słucham, słucham…
Cisza…
Gdzie moja orkiestra?
A przecież występ trwa.
Na koncercie życia
Wciąż
Siedzę w pierwszym rzędzie.

Laura Małek „CZARNYM DŁUGOPISEM”

Piszę ten wiersz czarnym długopisem
Kiedyś go połamię, wyrzucę, wypiszę
Zostanie tylko plama, ta kartka i wiersz
Pisany czarnym długopisem

A co z kartką się stanie?
Pewnie ją gdzieś zgubię
Wyląduje w koszu - śmieć
Zostawię ją w szufladzie.- świstek.

A co z moim wierszem niewierszem
Pisanym czarnym długopisem
Niech sobie będzie
Niech go ktoś przeczyta.

Ździebełko, błahostka, błysk
Okruszek, maleństwo, nic.

Alicja Winiarska „JESIENNE ROZMYŚLANIE”

Słońce delikatnie błysnęło,
Jakby ostatni dech wydawało.
Jeszcze tylko chwila
i  zgaśnie.

W parku delikatnie szeleszczą
Złociste promyki liści.
Cichutko psioczą
Na nadchodzącą zimę.

Tylko pies figluje swawolnie,
Wywraca koziołki w górze liści.
Cieszy się życiem,
Choć pieskie – jak zawsze.

Moja twarz blednie znienacka,
Okryta szalem, opatulam tę chwilę.
Zamykam oczy, odchylam głowę
Do słońca- pamiątki minionego lata.

Wspomnienia powoli zasypiają
Otulone przemijającym czasem.
Noc przykryje szarzejącą rzeczywistość
I przyniesie sny o Tobie… lato.